วัดพนัญเชิง
วัดพนัญเชิงเป็นวัดเก่าแก่ที่มีมาก่อนสมัยกรุงศรีอยุธยา ไม่มีหลักฐานการสร้างที่แน่ชัด นอกจากปรากฏในพงศาวดารเหนือ ที่กล่าวถึงเรื่องราวความรักของพระเจ้าสายน้ำผึ้งกับพระนางสร้อยดอกหมาก ซึ่งจบลงด้วยความเศร้าและความสูญเสีย พระเจ้าสายน้ำผึ้งจึงทรงสร้างวัดนี้ขึ้นในบริเวณที่ปลงพระศพพระนางสร้อยดอกหมาก และพระราชทานนามว่า วัดพระนางเชิง นอกจากนี้ยังมีศาลเจ้าจีนชื่อว่า ตึกเจ้าแม่สร้อยดอกหมาก ตั้งอยู่ข้างวิหารหลวงพ่อโต
หลวงพ่อโต นี้คือพระพุทธรูปางมารวิชัยองค์ขนาดใหญ่ถึง 19 เมตร นามว่า พระไตรรัตนายก หรือตามที่ชาวจีนนิยมเรียกว่า ซำปอกง นั่นเอง การสร้างพระพุทธรูปขนาดใหญ่เช่นนี้เป็นคติที่มีมาแต่สมัยทวารวดี นอกจากนี้ในพงศาวดารฉบับหลวงประเสริฐอักษรนิติ ยังได้กล่าวว่าพระพุทธรูปปูนปั้นองค์นี้สร้างในปี พ.ศ. 1867 ก่อนการสถาปนากรุงศรีอยุธยาถึง 26 ปี
นอกเหนือจากความงดงามขรึมขลังที่สร้างความสงบแก่ผู้ได้กราบสักการะแล้ว พระพุทธรูปองค์นี้ยังมีเรื่องเล่าขานถึงอภินิหารที่เป็นลางบอกเหตุร้ายในบ้านเมือง เช่น มีน้ำพระเนตรไหลออกมาก่อนที่กรุงครีอยุธยาจะแตก ดังปรากฏในพงศาวดารคำให้การขุนหลวงหาวัด หรือก่อนเหตุการณ์เปลี่ยนแปลงการปกครอง พระพักตร์ของหลวงพ่อได้ถล่มลงมาในปี พ.ศ. 2471 เป็นต้น
เมื่อได้เดินชมรอบวัด คงรู้สึกถึงบรรยากาศความเป็นจีนที่สะท้อนออกมากอย่างชัดเจน ไม่ว่าจะเป็นอาคารต่างๆ รูปเทพเจ้า รวมถึงประเพณีทิ้งกระจาดประจำปีของวัด หรือแม้กระทั่งสุสานชาวจีนก็ยังมีให้เห็น ทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นว่าวัดพนัญเชิงนั้น ตั้งอยู่ในย่านของชุมชนชาวจีนมาแต่โบราณ
วัดพนัญเชิง
 |
ตำบลคลองสวนพลู อำเภอพระนครศรีอยุธยา บนถนนสาย 3059
ริมแม่น้ำป่าสักทิศใต้ฝั่งตรงข้ามเกาะเมือง ห่างจากวัดใหญ่ชัยมงคล 3 กม.
|
