รอยตีนไดโนเสาร์ที่ภูแฝก

ปลายปี พ.ศ.2539 เด็กหญิง 2 คน คือ ด.ญ.กัลยามาศ สิงห์นาคลอง อายุ 10 ปี และ ด.ญ.พัชรี ไวแสน อายุ 11 ปี ได้ค้นพบรอยตีนไดโนเสาร์ขนาดใหญ่บริเวณผลาญหินที่รู้จักกันในนามวังเครือจาน เชิงภูแฝก กิ่งอำเภอนาคู จังหวัดกาฬสินธุ์ ต่อมาเมื่อคณะสำรวจไดโนเสาร์ กรมทรัพยากรธรณี เข้ามาตรวจสอบพบว่ามีรอยตีนไดโนเสาร์อยู่ 21 รอย ย่ำเป็นแนวทางเดิน 6 แนวในทิศทางต่างกัน โดยมี 3 แนวที่เห็นรอยตีนชัดเจน ได้แก่
แนวทางเดินแรก พบรอยตีน 7 ก้าว เดินมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ (120 องศา) รอยตีนมีนิ้ว 3 นิ้ว ความยาวประมาณ 45 เซนติเมตร กว้าง 40 เซนติเมตร ระยะก้าวเท้า 120 และ 110 เซนติเมตร รอยตีนที่มี 3 นิ้ว และความยาวมากกว่าความกว้างเช่นนี้ เป็นลักษณะรอยตีนของไดโนเสาร์กินเนื้อขนาดใหญ่พวกคาร์โนซอร์ ซึ่งเดิน 2 ขา
ส่วนแนวทางเดินที่ 2 มุ่งหน้าทิศตะวันออกเฉียงเหนือ (60 องศา) มีรอยตีน 2 รอย ลักษณะเป็น 3 นิ้ว และแนวทางเดินที่ 3 พบรอยตีน 3 รอย ลักษณะเป็น 3 นิ้วเช่นกัน เดินมุ่งหน้าทิศตะวันออกเฉียงเหนือ (37 องศา)
บริเวณผลาญหินที่พบรอยตีนไดโนเสาร์กลุ่มนี้เป็นชั้นหินทราย อยู่ในหมวดหินพระวิหาร ยุคครีเทเชียสตอนต้น มีอายุประมาณ 140 ล้านปีมาแล้ว